Misschien herken je dit 

Het gaat je vooral om de inhoud, je hebt geen behoefte aan toeters en bellen. Je houd er niet van onderbroken te worden. Mensen nemen vaak de moeite niet om goed te luisteren. Je bemerkt soms een gebrek aan respect voor wat je te zeggen hebt   Bij mensen die je goed kennen kan je jezelf zijn. Je houdt er van als precies op jouw manier gaat. Je bent best streng voor jezelf  (en anderen). Je lijkt soms wat afstandelijk maar dat is niet de bedoeling. Soms heb je het gevoel dat je apart staat, en zelfs dat je buitenspel staat. 

Wat doe je:

Je bent langdradig, vertelt alle stappen, je bent zorgvuldig en laat niets liggen. Je vind het zelf ook saai, en raakt soms de draad kwijt. Je doet geweldig je best en je hebt het beste met iedereen voor. Maar ze lijken er geen aandacht voor te hebben. Dat maakt je moedeloos.

In je stem gebruik je weinig  afwisseling in hoogte en laagte. Het klinkt monotoon, vooral laag. Lange zinnen, nooit klaar.

Wat kan stemtraining je leren:

De moed om gekke dingen te doen. Om idioot hoog en laag te spreken. Dit ga je uitproberen, en als je een opname terugluistert zul je merken dat het helemaal niet idioot is. Je gaat typetjes doen, en gekke stemmetjes. Loeien blaffen en blaten. En je gaat pauzes laten vallen, waarin de luisteraars kunnen invallen. Daarbij ga je makkelijk om met onderbrekingen, je bent er zelfs wel blij mee. 

De moed om de ander voorrang te geven. De moed om je open te stellen voor je publiek. Om weerloos te zijn en je harnas in te leveren. 

Je leert jezelf makkelijker aan te passen aan de gesprekspartners: je gebruikt dezelfde luidheid, hoogte en tempo als je gesprekspartner.

Je leert met je klank om flexibeler te zijn, je imiteert de klanken om je heen en merkt dat je daarmee snel en vrij contact hebt. En het mooie is dat je door die kwetsbaarheid een ijzersterke spreker wordt.