Wie ben ik? Elizabeth Ebbink, stemtrainer, operazangeres en psycholoog.

Ik was een zingend kind. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik mezelf met liedjes in slaap zong. Ik zong altijd op de fiets en mijn moeder hoorde me al van verre aankomen. Zelf vond ik dat heel gewoon, ik begreep niet waarom iedereen daarover opmerkingen maakte. Toen ik zeventien was had ik de inschrijvingspapieren voor het conservatorium in huis, maar uiteindelijk koos ik toch voor de universiteit, psychologie. Dat was tastbaar, een geaccepteerde route. Bovendien was ik bang dat ik op het conservatorium in een streng keurslijf zou worden geregen. Ik kwam uit een nest waar klassieke muziek nauwelijks een rol speelde. We hadden een plaat van ‘De vier jaargetijden’, en dat was het. Ik speelde wel al jaren veel piano en zo had ik Bach, Mozart en Beethoven leren kennen, die ik, ongehinderd door kennis of conventie, urenlang geheel in mijn eigen stijl speelde. Voor mezelf, er luisterde nooit iemand, behalve mijn pianolerares die me alle ruimte gunde. Toen ik als psycholoog was afgestudeerd bleef de muziek trekken. Ik ging met iemand mee naar de opera, ‘Manon Lescaut’ van Puccini. Als de heldin in haar eentje in de woestijn staat, op het punt te verdorsten, zingt ze de aria ‘Sola, perduta, abbandonata’ (alleen, verloren, verlaten)  met een kracht en een schoonheid die me trof als een mokerslag. Dit is trouwens de ervaring die ik hoor van veel operaliefhebbers: plotseling raken ze aangestoken en vanaf dat moment laat het ze niet meer los. 

Uiteindelijk werd ik toegelaten tot de opleiding klassieke solozang. Dat keurslijf klopte wel, ik had, misschien net als alle andere studenten op kunstacademies trouwens, altijd het gevoel dat ik niet echt snapte wat ik nou verkeerd deed en hoe het dan anders moest. Ik werd na mijn afstuderen een goede sopraan, maar geen ster. Ik heb op allerlei plekken en in allerlei producties gezongen, en werkte tien jaar lang als koorlid bij De Nederlandse Opera in de Stopera. Ik heb als zangstudent en later als zangeres altijd met plezier veel lesgegeven. Daar heb ik misschien wel het meest geleerd over hoe de stem en de persoon samen het geluid maken. Ik heb me twintig jaar professioneel met zingen beziggehouden. Toen kreeg ik zin om me meer buiten de kunst te begeven.Ik wilde kraag werken met mensen op een vlak dat voor hun direct relevant is.  Ik voegde mijn psychologische kennis en mijn stemtechnische ervaring samen en werk nu zo’n twintig jaar als spreekstem trainer voor zakelijke stemmen. Ik werk individueel met heel verschillende mensen met uiteenlopende beroepen, met rechters en officieren van justitie, call center medewerkers, met CEO's, politiemensen, leraren, en heel veel managers, teamleiders, en andere zakelijke sprekers. Daarnaast geef ik vaak trainingen, meestal kom ik invliegen in langere trajecten over leiderschap en NLP . 

ZINGEN

Vaak willen mensen mijn zangstem ook horen. Zingen vind ik heerlijk, maar mijn laatste seizoen bij De Nederlandse Opera (nu de Nationale opera) was 2003-2004, en ik studeer al jaren niet meer. Hier toch een paar filmpjes. Want: Ik vraag jullie om uit je comfort zone te stappen, dus dan ga ik dat ook maar doen. Gelukkig vond ik ook nog een opname uit de oude doos. 1998! Ik zong in een kleine productie. dit is een repetitie opname, dus het applaus moet je er bij denken... Het ganzenfilmpje heb ik gemaakt voor Pasen 2021.